To τσίπουρο λέει το πίνεις μέχρι να βραδιάσει. Μετά δε λέει γιατί δεν μπορείς να χαλαρώσεις.Επίσης δεν πρέπει να παραγγείλεις παρά να περιμένεις τι θα σου φέρουν και να μην πας για να φας του σκασμού αλλά τόσο όσο. Ετσι μας είπε ο Αλέξης Ψυχούλης – genius καθηγητής στο πανεπιστήμιο εδώ που διδάσκει μέχρι και αρχιτεκτονική διαμέσου μαγειρικής αλλά αυτή είναι μία άλλη ιστορία .Μας υποσχέθηκε να μας πάει στα καλύτερα και όχι πάλι σε αυτά τα εμπορικά τσιπουράδικα που είναι μεν σε ωραία τοποθεσία αλλά το χταπόδι κάνει λάστιχο. Ετσι τρέξαμε πριν τη δύση του ηλίου στο Νίκο & Γιάννα στην πλατεία Παλαιών και απολαύσαμε τους αυθεντικούς τσιπουρομεζέδες με και χωρίς γλυκάνισο. Αυτά τα πιάτα για μένα είναι χλιδή. Όλα τα άλλα τα εξεζητημένα σαχλαμπούχλες και φτάνει πια και με τα κρέατα.
Θεσπέσιες γαριδούλες, σουπιές, μικρές τσιπούρες, γυαλιστερές κουνάμενες, κολιτσάνους, πεσκανδρίτσα, σαλάχι, τυροκαφτερή και στο τέλος αυγά τηγανητά με παστουρμά! Με το που έπεσε ο ήλιος και μετρήσαμε κάτι γαλόνια τσίπουρου φύγαμε. Μια χαρά χαλαρώσαμε αφού είμασταν μεταξύ ύπνιου ξύπνιου για πολλές ώρες μετά. Ο Αλέξης έφαγε μετά με τα παιδιά του βάφλες. Εγώ με το Γιώργο Μπαλτά σπίτι μετά από ένα κιλό μανταρίνια πάντως ξαναήπιαμε τσίπουρο .
