“Xαιρετισμούς στην τσιμεντούπολη” μας ευχήθηκαν χθες οι φίλοι χωριανοί στους Πεύκους με τους οποίους κάθε απόγευμα απολαμβάναμε αγριοαγκινάρες, σπαράγγια, γούλα και ρακί. Ζωή χαρισάμενη στο χωριό. Ένα διαμάντι η ταβέρνα “Πιπεριά” του Φάνη Εικοσιπεντάκη.
Σοφοί ξένοι από Αγγλία και Νορβηγία, αρχαιολόγοι και παραγωγοί του BBC έχουν βρει καταφύγιο στο πανέμορφο χωριό των Πεύκων που οι ντόπιοι νέοι έχουν εγκαταλείψει για την πιο κοντινή τσιμεντούπολη. Έχουν δημιουργήσει το δικό τους παράδεισο. Ζωή χωρίς στρες, με προβλήματα ναι, αλλά όχι αυτή την παλαβομάρα.
Ώρες ατελείωτες καθόμασταν και μας έλεγε ιστορίες ο κύριος Πέτρος , 97 ετών. Τα προβλήματα με τις ελιές, το λάδι, τις σταφίδες, ιστορίες του χωριού, έως και μυθιστορηματικές.. Οι καταστροφικές βροχές ευλόγησαν τη φύση. Τα φαράγγια γέμισαν νερό, τα λουλούδια άνθισαν παντού, οι μυρωδιές της γης σε μεθάνε κυριολεκτικά. Άνοιξη παντού
.
Και τώρα πίσω στην Αθήνα και τα προεκλογικά. Ο Αλέξης περιοδεία στην Κρήτη όπως ο Αντρέας, αντιπολίτευση τσίτα γκάζια γκρίνια και όλα τα όπλα έχουν βγει για την τελική ευθεία. Βασικά κάνουν όλοι τους καλούς, τους θρήσκους, τους ανθρώπινους και συμπονετικούς.
Στην Αθήνα αγωνιζόμαστε να επαναφέρουμε τα βασικά. Πώς γίνεται ένας προεκλογικός αγώνας δημοτικού σύμβουλου; Τρέχεις στις λαϊκές και παριστάνεις πως ακούς τον κόσμο; Αφού τα ξέρεις.. Γράφεις μανιφέστο; Αφού τα ίδια γράφουν όλοι. Στην τελική πρόκειται για το σπίτι σου. Τι θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν το σπίτι σου ήταν βρώμικο, σπασμένο, εγκαταλελειμμένο; Θα το καθάριζες, θα το ασφάλιζες, θα το έβαφες και θα έβαζες λουλούδια παντού. Με υπομονή και επιμονή. Τέρμα πια η εγκατάλειψη των τόπων μας και η πρόχειρη αντιμετώπιση. Τέρμα τα “δε βαριέσαι” και η φυγή. Είναι αδύνατον να είμαστε τόσο ανίκανοι και αυτοκαταστροφικοί. Έχουμε χρέος να διατηρούμε και να συντηρούμε άψογα τον τόπο μας.
Όπως είπε και ο Νίκος Καζαντζάκης “Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα!”
Αθήνα είσαι εσύ κι εγώ. Καλό Μήνα!