Πριν λίγες ημέρες γύρισα από την Κοπεγχάγη. Ως συνήθως ο καιρός στο i phone τα έκανε όλα λάθος. Όχι μόνο δεν έβρεχε αλλά κανονικά έπρεπε να είχα πάρει και μαγιό.. Χαμός στα decks σε όποιο παραθαλάσσιο μέρος έχουν διαμορφώσει σε “παραλία”. Βουτιές παντού. Πού να το βάλω ανάμεσα σε τόσα ωραία σώματα και μετά από τόσο φαγητό!
Το θρυλικό Noma γέννησε παιδιά το Barr και το 108 και αντίστοιχα παραλίγο να γεννήσουμε κι εμείς αφού επιστρέψαμε ως danish rolls! 
Αγαπημένο μου στέκι το Victor, που μετά γίνεται και υπέροχο κλαμπάκι όμως. Τρελάθηκα με την ομορφιά των καναλιών, των ανθρώπων και τον πολιτισμό γενικά. Ποδήλατα παντού. Μηχανάκια πουθενά – αυτό είναι σήμα κατατεθέν του πολιτισμού.. Επίσης POLITI παντού!
Αφού είναι η αστυνομία στα δανέζικα. Έτσι ένιωσα σαν το σπίτι μου και πολύ θα ήθελα ένα δανέζικο περιπολικό!
Λυπήθηκα πολύ που δεν πήρα τον μικρό μου για να λυσσάξει στο λούνα παρκ του Tivoli Gardens.
Πήγαμε σε όλα τα μουσεία και τα παλάτια. Λατρεμένο Rosenborg.
Υπέροχες πορσελάνες! Σκεφτόμουν την δική μας Άννα Μαρία που είναι αδελφή της βασίλισσας της Δανίας, που παραμένει μία πολύ κουλ τύπισσα που καπνίζει Sante.
Το Nyhavn, με το πανέμορφο κανάλι και τα πολύχρωμα σπίτια του 17ου αιώνα είναι η απόλυτη περατζάδα γεμάτη από εστιατόρια και καφέ. Θυμίζει σκηνικό θεάτρου. Εδώ έζησε για αρκετά χρόνια ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Από το Nyhavn ξεκινούν αρκετά καραβάκια που πρέπει οπωσδήποτε να πάρετε για να απολαύσετε τα αξιοθέατα. Από το κτίριο της Βασιλικής Όπερας, έργο του διάσημου αρχιτέκτονα Henning Larsen και το Playhouse που στεγάζει τις περισσότερες θεατρικές παραστάσεις, μέχρι τα παλάτια Amalienborg και Christiansborg. Εδώ βρίσκεται και η διάσημη Μικρή Γοργόνα, που έχει τραβήξει πολλά από βανδαλισμούς και είναι μάλλον απογοητευτική μπροστά σε όλα τα άλλα.
Πέσαμε πάνω στην ημέρα των εκλογών. Αντίθετα με άλλες Ευρωπαϊκές πόλεις εκεί έλαμψε η φιλελεύθερη σοσιαλίστρια Μέτε που κέρδισε χωρίς νταούλια και ζουρνάδες και γυφτιές. Βέβαια τις φάτσες τους οι Δανοί βουλευτές τις είχαν κρεμάσει παντού. Τα πόστερ των εκλογών και τα ποδήλατα ήταν τα αγαπημένα φωτογραφικά αντικείμενα του Κώστα Σπυρόπουλου.
Στην επιστροφή στο αεροπλάνο δίπλα μας επέστρεφε ο πρίγκηπας Νικόλαος. Θα είχε πάει σε πάρτι της θείας του. Μόνο τους συγκεκριμένους διαδόχους δεν δεχόμαστε. Όλους τους άλλους φορέβερ! Τέλος πάντων.. Ωραία φυλή οι Δανοί με πρώτο και καλύτερο τον Mads Mikkelsen. Και ζωή με ποιότητα.
Εμείς βλέπαμε Toc Toc παντού! Δεν ξέρω αν έχουμε φέρει τον κακό καιρό με την κακή μας διάθεση. Τώρα που τα γράφω όλα αυτά εδώ βροντάει. Κλίμα τροπικό. Έκανα και το προσκύνημα στον Elton John που για δύο χρόνια θα γυρνάει τον κόσμο και θα τον αποχαιρετάει με το Farewell Yellow Brick Road tour του. 
Παραμένει συγκλονιστικός, δαιμόνιος πιανίστας, τεράστιος σταρ, ένα γκλαμ αρκουδάκι με στρας παντού που θες να τον αγκαλιάσεις στο τέλος – ειδικά αν έχεις δει και το Rocketman. Τον είδα με την ίδια μπάντα που τον είχα δει το 1992 στη Λοζάνη. Στο υπέροχο κλε
ιστό στάδιο Royal Arena της Κοπεγχάγης. Aν τα καταφέρετε και τον πετύχετε κάπου μην τον χάσετε. Αλλιώς στο u tube. Η Κοπεγχάγη μετά τη Στοκχόλμη και το Λονδίνο είναι μέσα στην καρδιά μου για πάντα.