Ένα υπέροχο long weekend περάσαμε στη Μαδρίτη καλεσμένοι της ΑMVYX. Τα ταξίδια είναι η ωραιότερη μου πολυτέλεια, ειδικά με καλή παρέα. Στη Μαδρίτη χτυπάει η καρδιά της Ισπανίας και παρότι έχει μείνει πίσω σε πολλά σε σχέση με τη Βαρκελώνη – ξενοδοχεία, εστιατόρια και γενικό vibe- παραμένει μία μητρόπολη με μεγάλους δρόμους, υπέροχα μουσεία και ζωντάνια. Οι Μαδριλένιοι λίγο μουτρωμένοι σαν εμάς, πιο συντηρητικοί, πολύ λιγότερο κιτς και εξίσου οριακά αγενείς. Κινούνται με δικούς τους ρυθμούς σε ένα δικό τους κόσμο.
Την πρώτη μέρα επέλεξα να δω μία εκπληκτική παράσταση στο Teatro Espanol με τον εξαιρετικό και βραβευμένο με δύο Goya, Javier Gutierrez- To Quien es el señor Schmitt? Ταλέντο στο θέατρο και στον κινηματογράφο έχουν οι Ισπανοί, άφθονο και αξεπέραστη κουλτούρα. Έξω από το θέατρο το άγαλμα του Gabriel Garcia Marquez κρατάει ένα περιστέρι.
Πάρα πολλά χιλιόμετρα περπάτημα κάναμε. Τα steps στο τηλέφωνο πήραν φωτιά. Μόνο όταν περπατάς βλέπεις πραγματικά την πόλη. Μία πόλη όπου πρωταγωνιστούν οι βιτρίνες με jamon, churros, οι λιχουδιές και τα Zara. Από όλα αυτά γιατί με πέτυχε σε περίοδο υγιεινής διατροφής τίμησα τα Ζara – μαγαζάρα. Δεν ξέρω γιατί μου φάνηκαν πιο καλόγουστα και πιο φτηνά εκεί. Επίσης επισκέφτηκα την αγαπημένη μου La Trainera για να ξαναφάω τα ντελικατέσεν του Ατλαντικού, percebes. Στις φίλες μου δεν άρεσαν αλλά εμένα με ξαναενθουσίασαν. Έχω πάρα πολλές αναμνήσεις από τη Μαδρίτη. Διαφορετικές μεταξύ τους. Πάρτι, γάμους, κυνήγια, υπερκοσμικές δεξιώσεις, τα πάντα. Πρώτη φορά την επισκέφτηκα καθαρά σαν τουρίστας. Την αγαπώ ακόμα και θα επιστρέψω σύντομα..
